Roland Kuit

Roland Kuit (1959) is een Nederlands componist en geluidskunstenaar. Zijn artistieke pad kenmerkt zich vooral door de drang om de horizon van de sonische kunst en compositie opnieuw te definiëren. Met zijn installaties, sonische omgevingen en concerten waarbij de nieuwste computertechnieken gebruikt worden, verlegt hij bestaande normen.

In de jaren 70 volgt Kuit – pas elf jaar oud – fluit- en pianolessen aan het Koninklijk Conservatorium en experimenteert hij met geluidsopnames op een bandrecorder. Al snel raakt hij gefascineerd door elektronische muziek. Kuit volgt lessen elektroakoestische muziek en klankontwerp aan het Instituut voor Sonologie te Utrecht, de voorloper van de opleiding Sonologie aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.

Daar ontdekt hij – met docenten Gottfried Michael Koenig, Jaap Vink, Frits Weiland, Claude Fautus – de enorme mogelijkheden die de analoge - en computerstudio bieden aan nieuwe vormen van klankopwekking. Hierna volgen nog privé lessen bij Dick Raaijmakers met wie hij veelvuldig filosofeert over de vervagende grens tussen muziek en beeldende kunst. Tijdens zijn IRCAM-periode in Parijs volgen lessen compositie in spectrale muziek. ‘Spectrale' componisten exploreren de klank zelf met alle mogelijke schakeringen van klankkleur: hoog en laag, lang en kort, maar ook diep, tot in of voorbij de kern.

Kuits werk is stevig geworteld op het snijvlak van kunst, muziek en wetenschap. Hij heeft zich ontpopt als een avant-gardekracht en pionierde in de integratie van audiokunst in installaties. Zijn muzikale portfolio is indrukwekkend divers en omvat alles van experimentele geluidsarchitectonische installaties tot akoesmatische uitvoeringen en locatiespecifieke creaties.

Na zijn studie legt Roland zich toe op verder onderzoek en wordt wereldwijd gevraagd voor lezingen, exposities en concerten in galeries, musea en universiteiten. Ook geeft hij masterclasses in creatieve hubs in Europa, de Verenigde Staten, Azië, Rusland, en de Baltische Staten. In 2016 selecteerde de NASA zijn muziek om op chip meegezonden te worden aan boord van de OSIRIS-Rex missie.

‘Ik geloof in ideeën. Ik vertaal concepten naar unieke, meeslepende, sonische ervaringen’ - Roland Kuit

NUL = taal

Roland onderzoekt in drie installaties de discussie die niet wordt gevoerd. Over dat men niet meer leest bijvoorbeeld. Over de rol van de massa als er via sociale media balletjes worden opgegooid. Over wat er gebeurt als mensen niet meer nadenken of niet meer voor zichzelf denken.

Massa

Waar zesduizend tafeltennisballen een sociaal media landschap vormen en pulsklanken afgeven als massacommunicatie. Van tikjes tot ruisachtigen. Ze leggen trajecten af in het met balletjes bedolven terrein.

Reflecties met tekstloos papier

Verdwijnt de zeggingskracht van papier als men niet meer leest? Een vraag waarop Roland een antwoord geeft in deze installatie van papier waarbij het verkreukelen, scheuren, vouwen, proppen en versnipperen als taal door de ruimte reflecteert.

Nonversatie

Twee videoschermen met elk een alfabetische cirkel. De cirkels worden doorlopen met zgn. Brownian Walks. Dit is een manier om willekeurig de letters af te gaan. De letters worden benoemd aan de ene kant door Roland Kuit en aan de andere kant door kunstenaar Karin Schomaker. In deze cirkels zijn de trajecten van willekeur te volgen. Het is een proces om toevallige synchroniciteit te ontdekken. Daar ligt de gevonden betekenis.

Een impressie.

Zie ook dit artikel in online muziek en media magazine Private Kitchen.

Al eerder heeft Kuit bij ons geëxposeerd met Oekraïne Klankruimtes. Zie voor meer informatie over Roland Kuit en zijn werk: https://rolandkuit.com